Warszawa 1841
Nad klawiaturą owalna, drukowana, papierowa tabliczka w ramce z brązu złoconego, pod szkłem: Fryderyk Buchholtz / w WARSZAWIE; na odwrocie ołówkiem: Sz: Luboradzki / N° 48 Rok 1841; podobny wpis we wgłębieniu na tabliczkę; na spodzie listwy przedniej ołówkiem: Czyszczony / i strojony 6.5.51 r. / St. Słomiński [Słonimski, Słomczyński, Słowiński?] str. Forte. / [inne nieczytelne wpisy]
Fornirowany mahoniem piramidą; pokrywa skrzyni połączona z łamaną pokrywą klawiatury, nogi 8-kątne, zawieszenie pedału w kształcie liry, pulpit ramkowy, okleina klawiatury – kość słoniowa, heban / czarno barwione drewno.
Wys. 335, szer. 1300, gł. 1600 mm
Prostostrunny, rama półmetalowa z 3 wspornikami i listwą naciskową dla górnej połowy naciągu, zakres C1-g 4 – 6½ oktawy, naciąg 1-2-3-strunny, mechanika wiedeńska z tłumikami klinowymi, 2 pedały – una corda i podnośnik tłumików. Skrzynia skrócona przez ucięcie ogona o ok. 800 mm. Dodana basowa listwa zaczepowa, metalowe wsporniki ramy w basie i w wiolinie, listwa naciskowa dla dolnej połowy naciągu strunowego. Struny basowe wymienione na grubsze. Brak pulpitu, nóg, zawieszenia pedałów.
Zakupiony 1985 od Kazimierza Rogalskiego z Wyszkowa.
