Paryż, 1869
Na pokrywie klawiatury inkrustowana mosiądzem, ozdobiona ornamentem roślinnym prostokątna tabliczka: PLEYEL; na lewym boku i klockach bocznych klawiatury wybite: 44539.
Fornirowany palisandrem (?), wtórnie czarno politurowany; nogi toczone, rzeźbione w liść akantu, zawieszenie pedału w kształcie liry, pulpit ramkowy ozdobnie wycięty, okleina klawiatury
– kość słoniowa, heban / czarno barwione drewno.
Wys. 320 (930), szer. 1370, gł. 2220 mm
Prostostrunny, rama półmetalowa z 3 wspornikami łączonymi poprzecznie, zakres A2-a 4 – 7 oktaw, naciąg 1-2-3-strunny, mechanika angielska repetycyjna o pojedynczym działaniu, tłumiki górne z kontrklawiaturą, 2 pedały – una corda i podnośnik tłumików.
Zakupiony 1979 od Janusza Klapendy z Łęczycy. Konserwacja: Spółdzielnia „Ton”, Bydgoszcz 1980.
